Erawan waterfalls, River Kwai bridge en Ayutthaya

Daar zijn we weer eens.. we zijn nu aangekomen in Pak Chong, een plaatsje vlakbij het National park Khao Yai, het oudste National park van Thailand. Het is een lieflijk plaatsje en wij hebben alweer de delicatessen van de nightmarket geproefd! Het is echt een super uitvinding zo een nightmarket. Zo rond etenstijd gaan de families hun kampen opslaan op een groot terrein, vaak langs winkels, een beetje op een centraal punt. Daar is van alles te koop, het zijn een soort ijsco wagens waarop ze potten en pannen hebben en heerlijke gerechten bereiden. Daarnaast zetten ze een paar campingtafeltjes en voila het eetparadijs! Op de nightmarket kan je verder van alles kopen, schoenen, tassen, kleding, soms huisdieren, groente en fruit. De locals eten meestal met kinderen en oma's op de nightmarket, ook omdat het zo goedkoop is.

Na Bangkok zijn we met de trein (nog langzamer dan in India) naar Kanchanaburi gegaan, de plaats waar de bridge over the River Kwai ligt. Hier hebben we tot ons groot genoegen een geweldige plaats aan de rivier gevonden. Heerlijke kamer, voor een weggeefprijs. Wel afgeladen met backpackers, die allemaal een georganiseerd toertje kwamen doen. Aangezien wij niet zo van deze toertjes houden, waar je met z'n tienen tegelijk binnen een hele korte tijd gewoon rondgesleurd wordt, hebben wij het zelf maar uitgezocht. Hoewel... de derde dag in Kanchanaburi hebben we ook maar een toer gedaan. Dit was een leuke ervaring, we zijn gaan olifantrijden en bambooraften, maar in een veel te korte tijd. We vertrokken half tien en waren twaalf uur (2.5 uur)weer terug. We werden wel netjes thuisgebracht.
Het olifantrijden was echt een toeristenbuffet. We mochten erop, gingen een zinloos rondje langs de weg en daarna ging de olifant 2 passen door de rivier, ondertussen ging de ADHD-mahoet foto's schieten, zelfs de olifant wist waar de foto-stop plaatsen waren, Hartger mocht nog even op de nek van de olifant zitten en daarna waren we alweer bij het beginpunt. Narda wilde nog even knuffelen met de olifant, maar we hadden geen fooi gegeven dus moest ze er mee ophouden.
Toen het bambooraften, wat voor Hartger natuurlijk bijzonder leuk was. Het prettige was dat wij bij deze activiteit de enige waren en er ging nog een gidsje mee. Na 2 minuten zei de gids al dat Hartger kon zwemmen in de rivier en dat hoef je hem geen twee keer te zeggen! Hij liet zich lekker meedrijven met de stroming, terwijl Narda op het bamboovlot lekker zat te genieten van de omgeving. Erg mooie tocht. Al met al was het goed geregeld, maar vooral bij het olifantrijden voelden we ons echt een nummer. Jullie zullen wel denken, hoor ze klagen die verwende nesten, klopt ook...

Dag 1 in Kanchanaburi zijn we naar de river Kwai bridge gegaan (ondanks dat wij niet wisten dat die brug daar zat, maar we gewoon een plaats buiten Bangkok gezocht hadden, wel mooi meegenomen). Dit uitstapje hebben we zelf weer georganiseerd met de local bus; een pickup die achterin bankjes heeft gebouwd en als bus/taxi dient, hij rijdt als er voldoende mensen zijn een vaste route met vaste prijzen, goeie uitvinding. Helaas Jut en Jul kijken een beetje rond en rijden weer kilometers te ver. Dus via aardige Thai achterop een motortaxi (oké erg gevaarlijk weten we heus wel.. mama's) wel snel weer bij die brug. Bij de brug hebben we wat plaatjes geschoten voor Laurens en zijn teruggelopen. (Kon dus ook makkelijk).
Dag 2 in Kanchanaburi hebben we zelf maar een motor(scooter) gehuurd deze keer met helmpjes op naar de Erawan waterfalls. Prachtig natuurpark, met een zeventrappige waterfall. We hebben alle zeven niveaus omhoog gelopen en daarna lekker langzaam terug. Hartger had zijn zwembroekje al aan, omdat je in de watervallen goed kan zwemmen (wel de grote vissen ontwijken). Dit kon ook met een georganiseerde reis, maar wij hebben het lekker zelf gedaan, anders hadden we er maar een half uurtje gehad en kon je nooit naar boven zijn gelopen in die tijd. En niet onbelangrijk weer wat geld uitgespaard.
Dag 3 hebben we dus maar een toertje gedaan en dag 4 zijn we helaas weer gegaan. Kanchanaburi is echt een heerlijk plaatsje, zeker ook door ons hostel, waar we zo ook wel een week vakantie kunnen houden.

Op weg naar Suphanburi met de bus, vol goede moed, die ons later in de schoenen is gezakt. De bus leek een opstijgend vliegtuig en halverwege ging de stereo aan, ongelooflijk, Reinout zou watertanden bij het geluid wat die boxen produceren. Zelfs de monniken keken stoïcijns voor zich uit, niemand bleek het te merken, ze keken pas vreemd toen wij tissues in onze oren gingen proppen, wat een verademing. Maar goed, Suphanburi, wat moesten we daar nou weer? Wij wisten het ook niet toen we eindelijk aangekomen waren, we hadden de localbus die bij elk huis onderweg is gestopt en dan is 97 kilometer lang hoor.
Maar meteen de bus doorgepakt naar Ayutthaya, stond tenminste wel in de lonely planet. Het is een middelgroot plaatsje, (80 km van Suphanburi) staat ook op de werelderfgoedlijst, vanwege alle tempel ruines. Deze hebben we de volgende dag bezocht, toen hebben we een fiets gehuurd en het hele eiland (!) rondgefietst. Ayutthaya is helemaal omringd door water, leuke fietstochtdag. In een van de tempelparken is het misschien bekende Buddah hoofd in een boom gegroeid, erg mooi om te zien. Wij vonden Ayutthaya niet zo heel gezellig en zijn daarom vandaag (bij ons is het zondag) doorgereisd met de trein naar Pak Chong, om eens neushoornvogels in het echt te zien!

Verder gaat alles nog steeds goed, geen ziekte meer na 1x in India (afkloppen).
Veel plezier met de foto's (let op als je er op 1 gaat staan en dan dubbelklikt dan vergroot ie zich). O ja ons reisplan.... dat hebben we niet meer. Wij vermaken ons nog wel even, waar? geen idee.