Maleisië, nog even niet.

Waar waren we gebleven, het duurde even maar dan krijg je ook wat. De laatste keer was de nachttrein van Bangkok naar Surat Thani. Dit was een prettige reis waar we bedluis opgelopen hebben in de trein! Of iedergeval onverklaarbare bulten op ons been. Onderhand is dit wel weer weggetrokken.

In Surat Thani hebben we de echte Thai leren kennen. We weten dat ze hogere prijzen rekenen voor "farang" (buitenlanders) maar dat het zo opzichtig gebeurt als in Surat Thani dat sloeg echt alles. Surat Thani is niks, het treinstation zit in een ander plaatsje en als je verder wil reizen met de bus moet je dus eerst naar Surat Thani (heel verwarrend, nooit naar toe gaan). Eindelijk het busstation gevonden, kregen we een Thai zover ons te vertellen welke bus er naar Sichon ging (en NEE geen taxi of minivan, die zijn namelijk 3x zo duur) staat er een tandeloze oma met handen en voeten voor onze neus aan de busboy te gebaren dat hij de prijs moet verdubbelen voor ons. Wij keken elkaar stomverbaasd aan, dacht ze werkelijk dat wij haar spelletje hints niet snapten? Na veel bombarie toch maar in de local bus naar Sichon, een stukje onontdekt Thailand, waardoor wij het strand voor onszelf hadden. Het strand zat ook 3 km buiten het dorp, dus maar weer een motormuis genomen.
Heerlijk genoten in ons prachtige resort, waar we zo luxe zaten dat we de Oscaruitreiking live op tv hebben gezien! We hebben wel wat regen gehad hoor, schrale troost voor jullie.

Na Hat Sichon met de songtel naar Nakhon Si tammarat een geweldige plaats, op elke hoek een winkelcentrum met als hoogtepunt een Carrefour, dus stokbrood met camembert! (de Thaise uitvoering dan). We waren voornemend naar Maleisië te gaan, dus moesten we naar Hat Yai, dit leek ons geen leuke stad (3 bommen in 2005) daarom zijn we maar naar Songkla gegaan, een dorpje in de buurt aan het strand. Het strand was veel minder mooi dan in Sichon, maar we hadden zon! En ze hadden loreal color booster, ideaal voor haar dat geterroriseerd is door teveel zon, zee en strand. (oké en ook natuurlijk grijs wordt langzamerhand), dus man moest de kleren uit, plastic handschoenen aan en heur haar verven. Nu noemt hij haar Bassie....
De color is inderdaad geboost! Het leek blond te worden, maar het is gelukkig bij oranje gebleven. De locals vragen zich af van welke planeet Narda nu komt.

Daarna hebben we de trein naar Padang Besar (grens Maleisië) genomen en op het station in Maleisië besloten toch maar terug naar Thailand te gaan. Waarom? Het was er bewolkt en we hadden zin in zon.

Alle stempeltjes gehaald (leuk voor in ons paspoort) en weer terug naar Hat Yai, waar we toch maar een nacht hebben geslapen, achteraf was het een leuke stad, maar we hadden een erg vieze kamer in een soort brothel, zwaar gesponsord door Durex aan de lege doosjes te zien. Ook daar slaan we ons moedig doorheen. We zijn wel wat gewend na 10 weken.

Nu echt op zoek naar de Bounty stranden, via Trang, waar we in een geweldig hotel hebben geslapen, dankzij een tip van een Nederlander (onze eerste) die we op het zebrapad tegenkwamen. Dit hotel Wattanee hotel in Trang, was tevens ons goedkoopste hotel sinds deze reis, een ruime kamer met douche/toilet en fan koste ons 3.57 euro. De kamer was superleuk versierd met een band van schelpen op de muur, heel crea bea, maar we moesten wel even de ratrace op de trap ontwijken. (de ratten speelden tikkertje trapaf).

Nu dan eindelijk de bounty's, we zitten in onze bamboohut aan het strand en hebben verrukkelijke spaghetti gegeten (man eigenaresse=Italiaan) en heel veel tips gekregen over welk eiland wel en niet. Dus nu gaan we echt eilandje hoppen. We zullen wat meer foto's maken van de prachtige omgeving, maar eigenlijk moeten jullie zelf eens gaan kijken. Toch worden jullie wel aardig verwend, want AL onze foto's staan op de site, we doen ons best....

Om ons gemiddelde van 1 postpakket per maand te halen hebben we vandaag o.a. onze slaapzakken en oprolkussentjes maar naar huis gestuurd, want in die 2 maanden hebben we ze 1x gebruikt, dus wij kunnen zo langzamerhand rennen met onze backpacks op! Of weer terug naar Bangkok om ze weer te vullen..

veel lieve groeten uit Thai