Penang beleving en tea trektochten

nog steeds in Maleisië, ondanks de regen die we hebben in de Cameron Highlands.

In Penang (Georgetown) zijn we al met al 5 nachten gebleven en hebben leuke tochten gemaakt op het eiland. We zijn een dag gaan wandelen in het National park, erg mooi langs de zee gelegen park. Dit was niet de bedoeling, maar zoals vaker tijdens onze reis, bij toeval stopte de bus er. We waren eigenlijk op weg naar de butterfly farm.

Vooraf zijn we in een mega dierenwinkel geweest, waar ze voornamelijk vissen verkochten in alle soorten en maten. Ook leuk om te weten dat er vissen bestaan zo groot als haaien die "agressive" zijn volgens het kaartje. Dit schept weer moed voor ons volgende snorkelavontuur.
Het National park was echt prachtig, met leuke wandeltochten en bovenal gratis!
Het beslaat de halve westkust van Penang, maar nog niet veel toeristen weten ervan, omdat het pas geopend is.

Een andere dag wilden we naar de Penang hill, om van het uitzicht te genieten. Helaas waren we later boven dan gepland, omdat het verkeer op Penang een regelrechte ramp is, enorme files, ongeacht welk tijdstip je ook de weg op gaat. Wij vinden Maleisië en met name Penang meer op Nederland lijken dan op een Aziatisch land, iedergeval de wegen, overal stoplichten en westerse auto's, het lijkt beter geregeld, maar wij hebben de oplossing voor het file probleem in Nederland! Gewoon GAAN! Gewoon rijden waar je een gat ziet, zoals overal in Azië, dan rijd het tenminste door. Op Penang dus zeker niet. Maar goed, aangekomen bij de hill, met het treintje omhoog naar +/- 800 meter above sea level. Fantastisch uitzicht over het eiland en de Penang bridge die 13 km lang moet zijn..
Boven op de hill hebben we eerst de canopy walk gedaan, een wandelingetje over ladders die hoog boven de grond 'zweven', aparte gewaarwording.

Daarna hebben we ons zelf overtroffen en zijn de hill afgelopen, wat dus inhoud 5.1 km steil naar beneden! Dit was op het laatst echt afzien. Hartger heeft zelfs de hele weg op zijn slippers gelopen. De weg kwam uit in de Botanical gardens een prachtig park, waar een apenplaag heerst. Omdat ze de apen niet in toom houden (afschieten) en de mensen ze lekker voeren, worden het er veel te veel. De tuin bood erg bijzondere boomsoorten waaronder de cannon ball tree.
Om ons zelf te trakteren op het behaalde succes zijn we sushi gaan eten in een echt Japans restaurant, dit was echt smullen, zeker na die paar dagen Maleis eten, waar we niet zo gek op zijn. Het is te mild voor ons.

Na een aantal dagen hebben we de ferry genomen naar Butterworth en daar op goed geluk een bus gepakt naar Ipoh, waar we gelukkig een luxe bus ticket konden bemachtigen naar de Cameron Highlands. We zijn een uurtje of 3 onderweg geweest, omdat de chauffeur in zijn 1 de berg op reed. Maar we hebben de top gehaald, waar we meteen overspoeld werden door 'touts's van allerlei guesthouses om ons een warme nacht te bezorgen. Een bed gevonden, in een kamer die verdacht veel naar ons huisje in Arnhem rook (als in schimmel, vocht) ach nostalgie. We hebben de locale Indiër uitgeprobeerd en ons rijstgerecht van een bananenblad gegeten. Het voordeel van de lagere temperatuur in de bergen is dat we lekker diep slapen, ook hebben we dekens nodig 's nachts, apart voor ons na zo lang in de hitte.

In de Cameron highlands hebben we de 2de dag een hele mooie tocht gemaakt. Het nadeel van de highlands is de regen. De ochtenden zijn doorgaans prachtig, de middag en avond erg nat. Om de regen te ontlopen zijn we daarom al om 8 uur vertrokken en kozen een trail, die volgens de kaart perfect voor ons leek. Halverwege wilden we nog even afwijken naar een iets moeilijker trail, maar Hartgers schoenzool plette bijna een slang (zie foto). Niet echt een gezellig moment om 8 uur 's morgens. Dat trail was ook erg steil en glibberig, dus toch maar ons eigen trail gevolgd. We kwamen uit op een verharde weg, waar we eigenlijk naar rechts moesten. Maar links was de weg naar een tea garden, klonk heel aanlokkelijk. En 2 km is zo gelopen toch??? De 2 werden er 4, maar 4 was de ingang van de tuin, nog maar 2 gelopen, in helaas dramatische zeikregen! En dit om 11! uur 's morgens. Doorweekt aangekomen bij het tea house en lekker opgewarmd bij (Narda Lychee&Rose) tea. Na een appeltaartje gevraagd of er ook een bus terugging, want we hadden niet echt zin om 6 km terug te lopen en daarna nog eens een modderig trail in de regen. De bus bleek een school bus te zijn, maar of die nou om half 3 of half 4 kwam dat wist de medewerker niet. (Het was 12 uur 's middags!).

Door een Nederlander uit Singapore die op korte vakantie was in de highlands met zijn vriendin, kregen we een lift aangeboden. Zij wilden eerst nog de andere BOH tea (bekend thee merk in Maleisië) plantage en fabriek bezoeken in een ander dorpje en vroegen of we mee gingen. We waren allang blij dat ze twee van die stinkende verzopen katten mee wilden nemen, dus dit was voor ons een aangename voortzetting van onze verregende ochtend. Gelukkig scheen de zon en kregen we een interessante toer door de fabriek van wel 2 minuten! Je kon de thee ruiken, ze waren namelijk de machines aan het schoonspuiten en daardoor lag er thee op de grond.
Al met al een leuke en gezellig middag.
Wil en June bedankt!

Morgen verlaten we de regen en gaan hopelijk het onderwater leven van de Perhentian islands bewonderen.

liefs