afscheid poollife laatste stop Singapore zoo

we waren van de aardbodem verdwenen, dachten jullie, maar we waren op vakantie. Dat moet ook gebeuren tijdens onze reis. we hebben bij oom Tom genoten van het luxe expat leven, we konden ons gemakkelijk aanpassen. We zijn zelfs op vakantie geweest in onze vakantie, hoe krijg je het voor elkaar! We zijn met ome Tom naar het eiland Pulau Weh (of ook Sabang) voor de kust van Aceh gegaan. Daar hebben we bij ome Freddie heerlijk ons laten verwennen door zijn kookkunsten, zuid Afrikaans in Indonesië, 3 gangen met heerlijke wijn (wat een leven voor backpackers). Met een chauffeur voorin en oom als gids hebben we Sabang verkent, oom heeft het eiland namelijk 2 jaar geleden in kaart gebracht en vond het ook leuk om te zien wat er daadwerkelijk van zijn goede adviezen terecht is gekomen, zoals gebruikelijk in Indonesië, "gaat het morgen gebeuren, maar dan ook echt hoor!" We zijn naar de vulkaan gronden geweest, dit is geen echte vulkaan-vulkaan, maar meer een aantal heet water geisers die lekker dampen en ruiken naar rotte eieren. In elk ander land staan daar hysterische hekjes omheen met hysterische toeristenborden en dito prijzen, in Indonesië loop je over een aangelegd (dat dan weer wel) jungletrail en sta je midden in een geiser als je niet op past. Ook bijzonder. We hebben ook de andere kant van de Indiase oceaan gezien bij het 0 kilometer punt, het punt waar geografisch Indonesië begint. Na een hobbelige reis, langs vele apen, terug naar Iboih, waar we toch te verwend voor waren om ons weer eens in een echte backpackers te begeven, maar naar ome freddie terug. Na een week vakantie moesten we echt weer naar de gym in de compound van oom. Hartger is op een zondagmorgen met een aantal mensen, de tocht van Aceh gaan maken. Een vier uur durende wandeltocht van de ene kloof naar de andere, heel gezond door de ruige natuur van Indonesië. Daarna bier en pizza, de traditionele afsluiter.

Er wonen in de compound allerlei mensen van verschillende nationaliteiten, wat het erg gezellig kan maken. Wij vonden vertier bij een aantal phillipino's.
Erg gezellige dames die werken voor het Red cross en vooral houden van lachen, salsa en karaoke zingen. Onze stembanden hebben ook de nodige oefening gekregen. En bovenal kunnen wij tegenwoordig salsa dansen. Dankzij deze meiden en de bonte stoet van vrienden/kennissen/locals en ander volk die oom meesleepte hebben wij een heerlijke tijd gehad in Banda Aceh.

De rough guide is even twee weken zoek geweest, dus moesten we wel in Banda Aceh blijven, tot we op 20 mei samen met oom naar Kuala lumpur zijn gevlogen
met Air asia. Als getrouwd koppel maar weer ingeschreven bij de jonge christelijke (YMCA) en daarna naar de petronas twin towers gegaan met de skytrain (het ideale vervoermiddel in KL). Met oom een laatste avond gevierd onder het genot van een hapje en drankje, voor we hem op het vliegtuig naar Nederland hebben gezet.
In Kuala lumpur moest Hart nog even de kapper uitproberen, voordat jullie zijn bruine hoofd te zien krijgen. Na twee dagen rond geslenterd te hebben in KL, via vele winkelcentra's en bazaars hebben we een nachttrein genomen naar onze laatste halte op deze reis: Singapore. Ons echte backpack leven is na het verblijf in Aceh een beetje op de achtergrond geraakt, dus zijn we niet meer naar andere Maleise plaatsen gegaan.

Singapore is vergeleken bij de rest van Azië, misschien vrij westers, maar wij hadden het moderner verwacht, meer skytrains overal, we hadden een meer SF-idee van Singapore.
Om het gebrek aan HBO-tv te compenseren zijn we naar de film gegaan, erg leuk om dat in Azië mee te maken, de film what happens in Vegas, was al erg grappig, maar door het lachen wat de Singo's doen na elke zin wordt het een hilarische ervaring.
Vandaag zijn we naar de zoo geweest, we hadden al 2 eerdere pogingen gewaagd (in Songkla en in Chiang mai)maar 3 keer is scheepsrecht! De zoo is erg groen en er zijn behalve bij de leeuwen en katachtige geen kooien, dus een erg realistische ervaring. Wat vooral heel bijzonder was, is dat de orang-oetangs over de weg heen kunnen slingeren van boom naar boom, dus dat je letterlijk onder ze door loopt. Met het treintje rond en daarna ook te voet hebben we heel wat kilometers gemaakt.

De aankomende dagen proberen we Singapore helemaal uit te checken, waarna we kijken of er een vliegtuig naar Nederland staat.